Σοφία Παλαιολογίνα-Από το Βυζάντιο στη Ρωσία

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη το νέο μου ιστορικό μυθιστόρημα με τίτλο "Σοφία Παλαιολογίνα-Από το Βυζάντιο στη Ρωσία".
Μια εργασία που κράτησε δύο χρόνια σε αναζήτηση στοιχείων, πέραν της συγγραφής του, με ερευνητικά ταξίδια από τη Ρώμη και το Μυστρά μέχρι τη Ρωσία, όπου η πρωταγωνίστρια του ιστορικού αυτού μυθιστορήματος , η Ζωή Σοφία Παλαιολογίνα μεγαλούργησε, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στην Ιστορία της χώρας αυτής.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι παρά το γεγονός ότι στη Ρωσία η Σοφία Παλαιολογίνα είναι ευρύτατα γνωστή από τα πεπραγμένα της και την αγωνία της να εξυψώσει τη νέα της πατρίδα στο επίπεδο των άλλων δυτικών χωρών της εποχής της, στη χώρα μας δυστυχώς δεν έχει γραφεί κάποιο βιβλίο γι αυτή, παρά μόνο δύο άρθρα σε ιστορικά περιοδικά, και συγκεκριμένα από τον αξέχαστο φίλο μου Κώστα Σαρδελή στο περιοδικό «Ιστορία», τον Ιανουάριο του 1972 και τον κ. Άκη Λυμούρη στο τεύχος 54 του Σεπτεμβρίου 2006 του περιοδικού «Ιστορικά Θέματα».
Το ότι αναγνωρίζουν οι Ρώσοι επίσημοι το έργο της Ζωής Σοφίας Παλαιολογίνας για την ανύψωση της πατρίδας τους, αντικατοπτρίζεται και στη δήλωση του τέως διευθυντή της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσίας, Αλεξέι Πατρούσεφ, την Ημέρα των Σωμάτων Ασφαλείας, στις 19/12/2007.
Σε ομιλία του προς τους συμπατριώτες του δημοσιογράφους, που είχε καλέσει στα γραφεία της άλλοτε… KGB, ο Πατρούσεφ δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η ασφάλεια διαδραματίζει πάντα έναν πολύ σημαντικό ρόλο για τη σταθερότητα του κράτους, την εξασφάλιση της κυριαρχίας του και τη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητάς του. Εκείνοι που διαβάζουν Ιστορία πρέπει να γνωρίζουν ότι η ασφάλεια της πατρικής μας γης ξεκινά στη Ρωσία από το 15ο αιώνα, όταν η Σοφία Παλαιολογίνα παντρεύτηκε τον Ιβάν Γ΄. Όντας ανιψιά του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα, ασχολήθηκε σοβαρά με το αντικείμενο της πληροφόρησης και της ασφάλειας της χώρας και της ένωσης και υπεράσπισης των ρωσικών εδαφών».
Η αναφορά αυτή του Πατρούσεφ αποτελεί μια ακόμα αναγνώριση εκ μέρους των σύγχρονων Ρώσων του εθνικού έργου που επιτέλεσε στη χώρα τους η Σοφία Παλαιολογίνα και την παραδοχή τους για την αγάπη της προς τη νέα της πατρίδα.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, η Σοφία Παλαιολογίνα δεν «ευτύχησε» τέτοιας αναγνώρισης όπως στη δεύτερη πατρίδα της, ακόμα και περίπου πέντε αιώνες μετά το θάνατό της, πέραν των άρθρων των προμνημονευθέτων συγγραφέων.
Ας είναι. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Λοιπόν έχουμε και λέμε τον αγαπητό φίλο και συγγραφέα Ανδρέα Ανδριανόπουλο, ο οποίος γράφει τα εξής:
«Από το Μυστρά στη Ρώμη κι από εκεί στη μεσαιωνική και σκοτεινή Μόσχα. Η πορεία της Ζωής-Σοφίας Παλαιολογίνας καθρεφτίζει την κατάρρευση ενός πολιτισμού και την ανατολή ενός καινούριου. Κληρονόμος των αυτοκρατορικών τίτλων της Δεύτερης Ρώμης, της κατακτημένης πια Κωνσταντινούπολης, η τολμηρή πριγκίπισσα του Βυζαντίου ξέφυγε από τις μηχανορραφίες του Βατικανού για να δημιουργήσει, ως σύζυγος του Ιβάν Γ΄, το μεγαλείο της Τρίτης Ρώμης, δηλαδή της αναδυόμενης Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η γιαγιά του Ιβάν Δ΄ του Τρομερού, η πρώτη τσαρίνα της Ιστορίας, η ορκισμένη αντίπαλος των Τουρκομογγόλων Τατάρων, που μέχρι τις μέρες της καταδυνάστευαν τα εδάφη της Ρωσίας, ζωντανεύει μέσα από τις σελίδες του καινούριου ιστορικού μυθιστορήματος του Γιώργου Λεονάρδου. Και μας φέρνει σε επαφή με πτυχές της Ιστορίας ελάχιστα γνωστές.Ιστορική πραγματεία, αγωνιώδες θρίλερ, ξύπνημα μνήμης για την πραγματική δύναμη της Ορθοδοξίας, το βιβλίο εισβάλλει με δύναμη ηλεκτρικού σιδηροδρόμου στο χώρο της ιστορικής συνειδητοποίησης»’’.
Πιστεύω ότι θα το ευχαριστηθούν όλοι όσοι το διαβάσουν. Γιατί κακά τα ψέματα και τα επικριτικά λόγια για το είδος αυτό ιστορικής μυθοπλασίας, το οποίο οι Έλληνες καλλιέργησαν από τα πολύ παλιά χρόνια.
Το ιστορικό μυθιστόρημα προσφέρει ψυχαγωγία. Και ως ψυχαγωγία εννοώ , πέραν της διασκέδασης και της απόδρασης από την καθημερινότητα, την αγωγή ψυχής που όλοι χρειαζόμαστε.

Ο Ιησούς ευλογεί η Ζωή Σοφία Παλαιολογίνα και τον καρδινάλιο Βησσαρίωνα μαζί με τους άλλους συνοδοιπόρους τους στην ιταλική πόλη Ούρμπινο που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 300 χιλιομέτρων βορειανατολικά της Ρώμης.Η εικόνα είναι φιλοτεχνημένη σε ένα λάβαρο της ιταλικής αυτής πόλης, που απέχει περί τα τριακόσια χιλιόμετρα βορειανατολικά της Ρώμης και η ταυτοποίηση της Ζωής Σοφίας Παλαιολογίνας και του καρδινάλιου Βησσαρίωνα, που διακρίνονται στο άκρο αριστερό της εικόνας, έγινε μόλις πρόσφατα από τους Ιταλούς ιστορικούς.

Ο γάμος μιας Παλαιολογίνας με ένα ηγεμόνα της Μόσχας πάντα έθελγε του Ρώσους, λόγω του ονόματος των Παλαιολόγων. Ο ζωγραφικός αυτός πίνακας που απεικονίζει τους γάμους της Σοφίας και του Ιβάν φιλοτεχνήθηκε από τον Αρμένιο ζωγράφο Μέγερ Μανούκοβιτς Αμπεγκγιάν (Мгер Манукович Абегян στα ρωσικά) 1909-1978.